Glinsterende regendruppels hangen deze morgen aan de magnolia als ik voor de laatste keer naar Opa loop. Het regent. Goed voor de vruchten, denk ik heel Opa's. In de gang is het een normale vrijdagmorgen. De schoonmaakkarretjes staan zoals elke vrijdag in de gang. Maar deze vroege vrijdag morgen voelt heel anders, het regent niet…

Vanavond kijk ik nog even om een hoekje bij Opa. Het gaat niet goed. Ineens van het een op het andere uur gaat Opa achteruit. Terwijl de magnolia de zelfde kleur heeft als vanmiddag, lijken de roze bloeiende blaadjes doffer. De glans van de zon schuilt in schaduw. Opa ligt zacht prevelend op bed. Zijn…

Het wordt warmer en dan wordt de geur in het verzorgingstehuis ook warmer. De lucht wordt verfrist door een frisse luchtblazer midden in de gang. Het oude vrouwtje van het eerste kamertje hangt net zoals altijd aan de houten leuning die aan de muur is bevestigd voor houvast. Ik hou me vast aan de gedachte…

'Hoe laat is de 'ceremonie' morgen, want dan kom ik je als eerste een hand geven natuurlijk,' vraagt Opa gisteravond in een helder moment . Opa, ik kom wel naar jou toe, probeer ik nog om hem op andere gedachten te brengen. Maar Opa is vast besloten en zegt te willen komen. Hij heeft tenslotte…

Opa heeft zich gisteravond voor middernacht wel zes keer opnieuw aan en uitgekleed. Tenminste zijn pyjama verruild voor zijn 'alledaagse' outfit. Zo lees ik in het zorgdossier. Als ik het dossier terug leg en Opa's kamerdeur open, zit hij er als de rust zelve bij. Zijn handen zoals gewoonlijk diep in zijn zakken , maar…

Opa's gordijnen zijn vanavond gesloten als ik voorbij rijd. Vroeg denk ik bij mezelf met deze prachtige heldere avond lucht. De zon is nog maar net onder. En de bovenste takken van de bomen zijn gestopt met hun diepe buigen. Ze staan met hun half openstaande knoppen fier naar de heldere hemel te wijzen. Niet…

Het tafelkleedje ligt op tafel. Opa's bordje staat er nog op. Leeg. De broodkruimels verraden zijn op gegeten menu. Net zoals het nog lauwe maar ook lege kopje. Opa zelf ligt verzadigd in zijn stoel. En voor het eerst sinds weken is Opa van top tot teen aangekleed. Zijn pyjama broek is ingeruild voor zijn…

Ik praat harder dan anders de laatste weken tegen Opa, en ook hoor ik mezelf alles nog minstens twee keer herhalen. Alsof hij me niet begrijpt. Alsof Opa al bij het tweede woord kwijt is waar ik heen wil. Vaak kijkt Opa dan zo onbegrijpelijk dat ik mijn zin niet eens afmaak. De laatste weken…

Een warme goudgele zonnestraal schijnt in Opa's gezicht. Dwarrelende stofdeeltjes in allerlei kleuren dansen om hem heen. Ik blijf in de deuropening staan , wachten op Opa's ademhaling. Zijn linkerhand ligt op zijn hart en ik zie opgelucht zijn wijsvinger bewegen. Ik loop de goudgele straal in en mijn schaduw valt over Opa. Ik stap…