Deze week schrijf ik over de typemachine. Afgelopen zondag (dag 236) heb ik deze op zolder van mijn ouders gefotografeerd. Ik vind het fascinerende machines. Jammer genoeg maak ik er geen gebruik meer van, want een computer is veel handiger. Toch heeft de typemachineletter een unieke uitstraling.

De typemachineletter is een lettertype dat ook wel een niet-proportioneel (monospace) font wordt genoemd. Een font is een ander woord voor lettertype en niet-proportioneel betekent dat de brede letters evenveel ruimte in beslag nemen als de smalle. Tevens hebben ze een vaste letterafstand. Het geeft een typische uitstraling en de letters zijn makkelijk te tellen of in een tabel te plaatsen. 

Heb bekendste niet-proportionele lettertype is de Courier. Dit is in 1955 door Howard Kettler (1919-1999) voor International Business Machines Corporation (IBM) ontworpen (bron: linotype.com).
Een ander bekend schrijfmachine-lettertype is de Trixie. Dit is ontworpen in 1991 door Erik van Blokland (1967) en Just van Rossum (1966) die samen werken onder de naam LettError. De Trixie is het meest bekend van de Amerikaanse televisieserie ‘the X files‘. Naast deze twee bekende fonts, zijn er nog talloze andere fonts te vinden die allemaal afgeleid zijn van de schrijfmachine.  

Voor mij persoonlijk hangt er romantische weemoed aan het lettertype en de machine. Het is tijden geleden dat ik achter een typemachine heb gezeten om een stuk tekst te produceren.