Aan de zuidkant van de spoorbrug over rivier de IJssel bij Deventer staat dit groene bouwsel. Het is een restant van de Catherine Millerbrug die tussen 1945 en 1982 de spoorbrug over de rivier de IJssel was.

Voor de 2e wereldoorlog was er al een spoorbrug. Het werd in 1886 gebouwd en een jaar later in gebruik genomen. Over de brug ging ook het autoverkeer. Die brug werd op 10 mei 1940 vernield. Niet door de Duitsers zoals u misschien dacht, maar wel door het Nederlandse leger. Het doel was om de Duitse opmars in Nederland te stoppen. Zoals we weten is dat niet gelukt. De Duitsers legden snel een noodbrug aan. Die was al in juni 1940 klaar.

Op 6 april 1945 werd die brug opgeblazen. Niet door de Nederlanders, maar wel door de Duitsers om de opmars van de geallieerden te stoppen. Ook daarvan weten we dat dat niet is gelukt. De regio is later in april 1945 bevrijd.

Na de bevrijding bouwden de Engelse geallieerden een nieuwe spoorbrug. Dat gebeurde onder leiding van kolonel Miller. Zijn dochter heette Catherine en zo is de  brug aan de naam gekomen.  Op de noodbrug was ruimte voor 1 spoor. Toen er meer treinverkeer kwam, werd de brug te klein. Maar ja, de brug was slechts een noodbrug en eigenlijk niet bedoeld om zo lang in gebruik te zijn.

In 1979 begon de bouw van de huidige spoorbrug. De fundering van de oorspronkelijke vooroorlogse brug werd gebruikt. In 1982 was de nieuwe spoorbrug klaar. Het is op 7 mei geopend door prins Bernhard. Op de brug is nu een dubbel spoor, een fietspad en een wandelpad.

Een deel van de oude brug staat nu aan de rand van een speelterrein en volkstuinencompelx aan de westkant van de IJssel.

Opdat wij nooit vergeten.

Kuh Wak