Veel jongens zijn in de jaren 50/60 opgegroeid met platte, tinnen soldaatjes als speelgoed. Met dergelijke soldaatjes werden hele veldslagen gereconstrueerd, maar ook andere thema’s als kermissen, volksfeesten, kerstmarkten en historische taferelen. Tinnen figuren worden gemaakt van… een legering van tin en lood. In Frankrijk en Italië spreken ze niet van tinnen figuren maar van loden figuren.

In de tweede helft van de 18de eeuw ontstaan er vooral in Nürnberg en Fürth tientallen ateliers die zich volledig toeleggen op tinnen kinderspeelgoed. Voor jongens zijn dat figuren uit het dagelijks leven zoals: veeweiden, markten, jachtpartijen en tuingezelschappen. Maar ook: exotische dieren en vreemde volken. Voor meisjes worden tinnen poppenhuisartikelen gemaakt.
In de tweede helft van de negentiende eeuw veranderden tinnen figuren in tinnen soldaatjes. In de steden Nürnberg en Fürth, de belangrijkste productiecentra van tinnen figuren, worden dan veertig miljoen tinnen soldaatjes per jaar gemaakt. Tinnen figuren zijn dan een soort kinderkrant. De afbeeldingen die vader ’s avonds in de krant ziet, zijn de volgende dag de tinnen figuren van zijn zoon.

Na de oorlog komt er veel concurrentie van mechanisch speelgoed. Het karakter van de tinnen figuur verandert. Van kinderspeelgoed wordt het een hobby voor vaders, die met de tinnen figuren historische gebeurtenissen uitbeelden, en ze gieten de tinnen soldaatjes thuis. Het metaal wordt gesmolten en in een gietvorm gegoten en daarna beschilderd. Er is onderscheid tussen drie soorten figuren: de vlakke, de half ronde en de ronde of 3D figuren. Vlakke figuren giet men in een mal die bestaat uit 2 leistenen platen, één voor de voor- en één voor de achterkant. Zo kunnen ze zelf zoveel tinnen soldaatjes maken als ze zelf willen.