183ste wandeldag

Vandaag was mijn 183ste wandeldag van mijn 365DagenWandelproject. Hoog tijd om ook hier eens een update te plaatsen over mijn project.  Op 1 juli ben ik begonnen, iedere dag wandelen en een foto plaatsen op www.facebook.com/365DagenWandelproject. Ik ben wel  begonnen met een doel. Mijn doel: meer mensen in beweging te krijgen door te laten zien dat wandelen niet saai is. Niet zo goed wetend wat er zou gaan gebeuren ben ik gaan lopen. Gewoon in mijn eigen omgeving met soms een uitstapje naar een andere plek. De eerste maanden kabbelde rustig voorbij. Ik wandelde plaatste mijn berichtjes op facebook. Al snel begon ik met uitzoeken wat ik fotografeerde en zag ik ineens dingen in mijn eigen omgeving die me nooit eerder waren opgevallen. Leuk, nieuwe ontdekking doen in een bekende omgeving. Op mijn stukjes op facebook kreeg ik al snel enthousiaste reacties.

De WAT-jes

Een aantal dagen na de start van mijn project  startte ik een groep op. 365 Dagen Wandelen die inmiddels is omgedoopt in Walking Apart Toghether, inderdaad de WAT-jes. De groep is niet heel groot, maar er wordt wel enthousiast gewandeld en gefotografeerd. Het leuke is dat ik nu, een paar maanden later, al met diverse leden van de groep heb gewandeld. De eerste keer was in het Westerwald. Helen ging ook met deze wandelreis mee na een berichtje van mij op facebook. Uiteindelijk bleken we samen een kamer te delen en hebben we samen genoten. In dezelfde maand wandelde ik ook met Marike en maakte we een groepwandeling.

Ondertussen ging mijn project gewoon verder. Langzamerhand werd wandelen een gewoonte, nee meer .dan dat het werd een gezonde verslaving. Een verslaving die nog leuke reacties en contacten opleverde ook. Wat wil een mens nog meer… Ik was al lang tevreden met hoe het ging.

Bekendheid van mijn 365 dagen project

En toen werd ik tot mijn verbazing eind november gebeld door Bob Gaster, hij vertelde over de KNBLO (wandelsportorganisatie Nederland). Ik had er voor die tijd nooit van gehoord. Ik viel bijna van mijn stoel toen hij vertelde dat hij mijn project in het Wandelsportmagazine een plekje wilde geven. Of ik dat wilde, ja natuurlijk. Gelukkig had ik van gezamenlijke wandelingen inmiddels ook leuke foto’s van mezelf. Verschillende  foto’s gemaakt door Marike vielen erg in de smaak. Op 18 december kwam het tijdschrift uit waar ik in stond. Helaas kwam mijn exemplaar niet aan, ik heb daarom een oproep geplaatst op facebook, ik wilde natuurlijk graag zien wat er gepubliceerd was. Ester Hagen reageerde vrijwel meteen en zij zorgde dat ik de foto kan delen op mijn pagina. Bovendien stuurt ze me ook nog het tijdschrift toe. Daar ben ik natuurlijk heel erg blij mee.

En dan is het donderdag 3 januari ik heb net gezwommen met één van de verstandelijk beperkte kinderen op Nifterlake en drink samen met een andere vrijwilligster en de juffies nog een kop thee. De kinderen waren net weg en ik las even snel mijn twitter account door en zie tot mijn verbazing : @onlinegewicht hai je staat met een verhaal in de krant Leuk. Ik riep gelijk enthousiast door een gesprek heen, “ik sta in de krant.” Oeps niet zo netjes. De reacties waren meteen met wat. Tja dat was een goede vraag, dat wist ik niet precies. Sinds mijn 150ste dag ben ik begonnen om op dichtbij.nl wekelijks een update over mijn project te schrijven. Voor die tijd had ik het ook wel eens gedaan, maar nu dus met regelmaat. Dit eigenlijk op vraag van iemand van de website, omdat ze mijn stukje dat ik schreef ter ere van mijn 150ste wandeldag, zo leuk vond en helemaal omdat ik Uithoorn van een positieve kant liet zien. Thuis gekomen blijkt één van die geschreven stukjes in de krant te staat of beter gezegd op de achterkant van de krant. Helemaal leuk.

Het levert iets op

Ondertussen wandel ik natuurlijk dagelijks gewoon door. Mijn 365 dagen project heeft me al veel opgeleverd. Ik ben beter gaan fotograferen, ik zie steeds meer in mijn omgeving, ik leer enorm veel over de natuur, ik krijg langzaamaan wat naambekendheid als gewichtconsulent en wat ik nog het fijnste vind ik heb nieuwe (wandel)vrienden gemaakt door het hele land. Natuurlijk kost wandelen iedere dag, best wat tijd, maar dat is helemaal niet erg.Ik krijg er, zoals je ziet enorm veel voor terug.

Ik houd inmiddels ook een site bij. Hier zijn foto’s te zien die ik tijdens mijn project maak en natuurlijk staan hier ook de linken naar de geschreven stukjes op dichtbij.nl. Wie het leuk vindt, kan mijn site bezoeken.

0