Er is weer een schooldag voorbij. Een wederom hectische maaltijd met veel verhalen, gebabbel en geschreeuw is afgerond. De oudsten spelen nog even buiten, de jongsten trekken boven vast hun pyama’s aan. Wij kijken elkaar aan en nemen even snel de dag door. Even ademhalen voor de volgende fase: het naar bed brengen.

SLAAP LEKKER

Soms heb ik echt geen zin in het ritueel van tandenpoetsen, (voor-)lezen, zingen en bidden (en dat keer vier). Soms hoop ik dat de tijd snel aanbreekt dat de kinderen op enig afgesproken tijdstip zeggen: “Trusten pap/mam, ik ga naar bed.” En dat wij dan zeggen: “Goed jongen/meid, slaap lekker.”

Maar vaak levert het naar-bed-breng-ritueel verrassend leuke gesprekjes, lieve knuffels en mooie ontmoetingen op. Dochter van 5 die bij het voorlezen zo lekker dicht tegen me aankruipt. Dochter van 6 die blozend vertelt dat hij op haar is en zij op hem en dat ze vast over hem gaat dromen. Dochter van 8 die na een explosie van boosheid en hysterisch gehuil zich overgeeft aan de slaap als ik door haar haren aai en zachtjes voor haar zing. Zoon van 10 die vraagt of ik hem wil masseren, omdat hij daar altijd zo heerlijk van kan slapen.

Waardevolle momenten die me laten beseffen dat ik deze tijd moet opsnuiven en bewust mee moet maken, want het is ook zomaar weer voorbij…

KEEK OP DE WEEK

Deze week werd ik verrast door Annelies! Zij stuurde mij zo maar een hulpknijper: een mooie Iphone. Bedankt Annelies, ik heb genoten van een dagje rust…

Verder vierden we deze week de verjaardag van Wietse. Traditioneel doen we dat als gezin door een pannenkoek te eten in een pannenkoekenhuis mét speeltuin. Erg gezellig! Later vierden vrienden en familie het thuis mee en of ik nou iets gegeten heb dat niet meer goed was… Gisteren zag ik groen en geel en heb ik in bed doorgebracht. Vandaag maar rustig aan weer wat eten…