Terug van weggeweest! En nu met veel goede moed begonnen aan een spannend, leuk en uitdagend 365dagen project. Ik schrijf namelijk elke dag een column van ongeveer 300 woorden. Dat zijn dus 109500 woorden in het jaar! Ik ben begonnen op 9 februari 2012 en heb er dus inmiddels een week op zitten. Spannend! De foto van deze week hoort bij mijn blog “Ode aan mijn jongste”, speciaal voor mijn lieve Lylaatje! 

1. 109500 woorden in een jaar
In december vorig jaar sneuvelde mijn 365 dagen project waarbij ik elke dag een foto maakte van iets roze. Aan de roze items lag het niet, er is mee dan genoeg roze in de wereld. Maar ik ben geen fotograaf. Mijn foto’s waren niet zo creatief en inspirerend als ik wilde. Daarnaast gooide tijdgebrek en puf om tijd te maken roet in het eten. Maar ja, het blijft zo aantrekkelijk, het onderhouden van een boeiend 365 dagen project! Daarom dus bij deze de onthulling van mijn nieuwe project…. tromgeroffel….. (spannend!): elke dag, 365 dagen lang, een column schrijven! Dagelijks te vinden op deze website en 1 x in de week een overzicht op www.365dagenproject.nl….

2. Ode aan mijn jongste
“Lylaatje, ga eens dansen?” Ritmisch swingt ze door de kamer. Haar armpjes gaan wild door de lucht en ze troeft zelfs Beyonce af met haar hippe dance moves. Lylaatje wordt groot. Ze is een echte dame. Ik verbaas me er regelmatig over. Ze wil zelf bepalen wat ze aan doet, draagt mijn kettingen als ze er zin in heeft en belt met mijn telefoon naar haar imaginary friends. Als ze ’s ochtends wakker wordt jammert ze: “uit, uit”. En als er niet snel genoeg iemand komt roept ze: “MAMA, UIT!” Ze zingt, voert gesprekken met haar broer en leest zelf boekjes. Dat ze nog geen verstaanbaar Nederlands spreekt deert haar niet. Als we haar niet begrijpen pakt ze onze hand of duwt ze ons in de richting van wat ze bedoeld….
 

3. Over hippe jurkjes op kledinghaakjes
Het leuke van woonbladen verkopen in je winkel, is dat je ze zonder abonnement ook allemaal zelf kunt lezen. En meestal gaat dat goed. Dat wil zeggen, als ik me goed voel en als het buiten zonnig is. Soms gaat het niet goed. Als ik me niet lekker voel en het regent buiten. Op deze dagen ben ik zo jaloers op al die hippe en leuke vrouwen die prachtige huizen hebben en die naar eigen zeggen voor ´heel weinig geld en met allerlei tweedehandse meuk´ hebben opgeknapt…. 

4. Over hippe jurkjes op kledinghaakjes versie 2
Gisteren schreef ik een column met deze titel. Toen ik ´s avonds met de fiets onderweg was, bedacht ik me dat ik een hele andere column met exact dezelfde titel had kunnen schrijven. Daarom vandaag versie 2 van “Over hippe jurkjes op kledinghaakjes”.

Vorige week werd duidelijk dat twee winnaressen van het televisieprogramma “Hollands next topmodel” maar een deel van hun prijzengeld hebben kunnen incasseren. Onder hen Ananda, de winnares van HNTM 2008. Hoewel de “normale” modewereld een gangbare heupmaat van 90 cm heeft, wist Ananda de wedstrijd te winnen met heupmaat van 94 cm. Ze won hiermee een cheque ter waarde van € 75.000,- Wat weinig mensen zich realiseren is dat dit een werk-garantie cheque is. Dus niet €75.000,- zo in het handje, maar gegarandeerd zijn van werk tot je € 75.000 euro heb verdiend. Zeker in een grillige markt als die van de modewereld lijkt me dat een grote belofte voor een meisje wat bij voorbaat al “te dik” is. Bijna 4 jaar later blijkt dit ook uit de hoeveelheid werk die het “topmodel” krijgt. Tot nu toe voor zo’n €10.000 wat natuurlijk in een schril contrast staat met het beloofde prijzengeld. Ananda merk terecht op dat het modellenbureau zich aan hun contract moet houden en eist werk dan wel het overige prijzengeld….

5. Dat doet ‘ie anders nooit hoor!
Ken je die reclame nog? Van die grote hond die dat kleine hondje op eet, waarop de eigenaar zegt: “Dat doet ‘ie anders nooit hoor!” Het doet me denken aan hoe moeders onderling doen over hun eigen kroost. Want ‘zo doen ze anders nooit hoor!’

Wat ik nog irritanter vind is als andere moeders zeggen ‘dat doet die van mij nooit!’ Want daar geloof ik dus geen barst van. Heb je ooit gehoord van kids die elke dag braaf hun eten oppeuzelen terwijl ze gebruik maken van een volledige bestekset? Nee? Ik ook niet. Heb je ooit gehoord kinderen die gewillig meehelpen met boodschappen doen en er nooit van door gaan? Nee? Ik ook niet. En heb je ooit gehoord van baby’s die elke nacht heerlijk doorslapen en mamalief nooit wakker blèren? Nee? Ik ook niet. En toch komen al deze kinderen voor in mijn omgeving….

6. Rokjesdag 2.0
Vandaag zag ik een tweet voorbij komen over de marketing rondom Rokjesdag 2012. Voor diegenen die niet weten wat Rokjesdag is: Rokjesdag is de eerste echte zomerse dag, waarbij duizenden vrouwen onbewust besluiten dat het een goede dag is om voor het eerst dat jaar in een rokje, zonder panty, hun dagelijkse bezigheden uit te voeren. Op die specifieke dag zie je ze overal, de vrouwen en hun rokjes. Lange rokjes, korte rokjes, rokjes met franje, truttige rokjes. Rokjes, rokjes, overal.

Hoewel ik dacht dat Rokjesdag veroorzaakt werd door een toevallige samenloop van omstandigheden, zit er dus blijkbaar een marketingplan achter. Zoals achter alles in deze wereld. Wie denkt dat de Sander Poos, het marketingbrein achter Jobbird.com, vandaag met valentijnsdag een etentje heeft met zijn geliefde komt bedrogen uit. De date is namelijk de uitkomst van #jobflirt, een sympathieke marketingactie van de vacaturesite. En wie denkt dat Hotels.nl de schaapjes langs de A7 warm aankleedde met het oog op een koude winter komt ook bedrogen uit. Het was je reinste guerrilla!

7. De nieuwe collega
 “Nee toch, is het alweer zo laat? Time to go!” Door de spoedklus die Laura had aangenomen werd het de afgelopen week elke keer ver na werktijd voordat ze het kantoor verliet. Gelukkig leverde het veel op, want anders had ze nu al spijt van haar enthousiaste “Ja!” toen Leon haar vroeg om de klus op zich te nemen. Eigenlijk had ze de klus alleen maar aangenomen om indruk te kunnen maken op de mooiste man van het kantoor, en nu moest ze dus op de blaren zitten. “Silly me…”mompelde ze in zichzelf toen ze in het donker naar de bushalte liep….

Benieuwd naar de volledige columns? Die zijn te vinden op mijn weblog www.mamakimm.wordpress.com

0